• تحلیل کنکور

تحلیل سوالات روانشناسی کنکور99

• فاطمه ابراهیمی
• شنبه 4 بهمن 1399
• 3

روانشناسی در کنکور 20 سؤال دارد که به سؤالات مفهومی، کنکاشی، حافظه ای و ترکیبی_مفهومی تقسیم

می شوند. شما می توانید با خواندن تحلیل های سؤالات روانشناسی، با سؤالات کنکور، بیشتر آشنا شوید و تست های این درس را بهتر بزنید.

روان شناسان با بررسی دقیق و با استفاده از آخرین روش های علمی، سعی می کنند تا  اندازه ای به توصیف و تبیین علمی رفتار انسان بپردازند و توصیف و تبیین تجربی، دو هدف اولیه و اصلی آنها است؛ به همین دلیل گزینه 1 درست است.

گزینه های دیگر شاید از کارهای روان شناسان باشند، اما تمرکز اصلی آنها بر همان توصیف و تبیین علمی رفتار انسان است.

منظور از تعریف عملیاتی این است که در روش علمی، متغیر مورد نظر باید به صورت عینی و دقیق تعریف شود. تعریف عملیاتی باعث سهولت اندازه گیری می شود. دانشمندان از طریق تعریف عملیاتی، نحوه ی اندازه گیری متغیر ها را مشخص می کنند؛ لذا جواب گزینه 2 است.

ممکن است گزینه های دیگر شما را به شک بی اندازند اما باید بدانید که:در گزینه 1 و 3 پیش بینی پدیده های طبیعی از طریق توصیف و تبیین دقیق پدیده ها، و روشن سازی دو یا چند متغیر از طریق تبیین صحیح است.

در گزینه 4 نیز فرضیه ی تجربی هم قبل از تعریف عملیاتی ارائه می شود، نه توسط آن.

 

در روش علمی هر فردی  در صورت رعایت ضوابط علمی، می تواند یافته های دیگران را تکرار کند. در اینجا نیز به تکرار پژوهش در شرایط مشابه پرداخته اند؛ لذا گزینه 3 درست است.

 

هنگامی که شناخت محرک معینی، تحت تاثیر ارائه پیشین همان محرک یا محرک شبیه آن قرار بگیرد، آن  را آماده سازی می گویند؛ پس گزینه 1 درست است.

 

به گفته ی پیامبر اکرم(ص) در هفت سال اول کودک، باید عواطف و احساسات صحیح او را رشد دادو با رفتار خوب و گفتار پسندیده او را پرورش داد و بدون توقع اطاعت از او، سعی کرد با عمل و گفتار صحیح از حس تقلیدش بهره گیرد. طبق گفته ی ایشان، جواب گزینه 3 می شود.

رشد هیجانی کودک، معطوف به سه هیجان سادهی ترس، خشم و محبت است. پس گزینه 2 درست است؛ زیرا باقی گزینه ها هیجانات مرکب هستند که بعد از رشد آگاهی کودک از هیجانات مختلف و واکنش های اطرافیان تعمیم می یابند.

افراد در سن نوجوانی بیشتر از قبل به گروه همسالان گرایش پیدا می کنند و در کنار همسالان بودن برای آن ها بسیار لذت بخش است؛ لذا گزینه 4 درست است.

دقت کنید که:

در گزینه 1 افراد به طور میانگین در سن 11 تا 14 سالگی به بلوغ می رسند.

در گزینه 2 نوجوانان در نحوه ی بکارگیری توانایی های شناختی، پختگی لازم را ندارند.

در گزینه 3 نوجوانان دارای حالات هیجانی با ثبات نیستند، بلکه برعکس این است و حالات هیجانی آنها به دلیل افزایش تحریک پذیری، به سرعت تغییر می کنند.

 

اگر محرک مورد نظر به دفعات متعدد ارائه شود، باعث خوگیری می شود. جواب گزینه 3 می شود؛ زیرا باقی گزینه ها راهکارهایی برای عدم خوگیری هستند.

طبق این آزمایش، بیشترین مقدار فراموشی در ساعت های اولیه  بعد از یادگیری صورت می گیرد و با گذشت زمان از شدت فراموشی آن کاسته می شود؛ لذا گزینه 4 درست است.

 

یکی از ساده ترین شیوه های انتقال اطلاعات از حافظه کوتاه مدت به بلند مدت، تکرار و تمرین است؛ بر این اساس گزینه 2 صحیح است.

ممکن است سؤال کمی گیج کننده باشد و شما فکر کنید که باقی گزینه ها نیز به نظر درست می آیند؛ اما اینطور نیست و همگی به طور کامل نادرست هستند.

 گزینه 1 نادرست است؛ زیرا ظرفیت حافظه ی کوتاه مدت در به یادسپاری ارقام و حروف 7±2  لغت یا رقم است.

گزینه 3 نادرست است؛ زیرا شباهت زیاد بین مرحله ی نگهداری و بازیابی و تأثیر آن بر روی حافظه در مباحث کتاب درسی نبوده است.

گزینه 4 هم نادرست است؛ زیرا آن مرحله ی رمزگردانی نیست، بلکه مرحله ی ذخیره سازی است.

طبق توضیح و جدولی که در کتاب آمده است:

هنگامی که فرد،  محرکی را ردیابی کند که غایب بوده است، هشدار کاذب رخ می دهد؛ لذا جواب گزینه 3 است.

به توانایی فرد برای یافتن محرک هدف در یک دوره زمانی طولانی، گوش به زنگی گویند؛ پس گزینه ی صحیح 4 است.

باقی گزینه ها اشتباه هستند؛ زیرا:

در گزینه 1 تمرکز پیوسته و پایدار به یک محرک، تمرکز نام دارد.

در گزینه 2 فرایند انتخاب یک محرک از بین محرک های مختلف توجه نام دارد.

در گزینه 3 نیز فرایند ادراک، همه ی دریافت های حسی را تفسیر نمی کند، بلکه فقط محرک های حسی ای که با آن ها توجه شده را تفسیر می کند.

در کتاب آمده است که:

حضرت علی شرط تصمیم گیری را رسیدن به یقین می داند و در حکمت 122 نهج البلاغه می فرماید : چون به یقین رسیدید، اقدام کنید.

پس این سخن ایشان نشانگر تصمیم گیری است که گزینه 3 می باشد.

استفاده از روش های تحلیلی، دستیابی به راه حل مسئله را تضمین می کند؛ لذا گزینه 2 درست است. باقی گزینه ها هم به خصوصیات روش اکتشافی پرداخته اند و غلط می باشند.

 

 

 

مسائل چندعلیتی به راحتی قابل تعریف نیستند و نمی توان آن ها را با اقدامات مشخص و استاندارد حل کرد؛ به همین دلیل گزینه 1 صحیح است.

گزینه های دیگر همگی نادرست هستند زیرا:

در گزینه 2 یادگیری حاصل از حل مسئله قابل استفاده و قابل تعمیم است.

در گزینه 3 آگاهی ناقص است که یکی از دلایل نرسیدن به راه حل است؛ نه آگاهی کامل.

در گزینه 4 تشخیص دقیق مسئله، اولین مرحله در حل مسئله است.

احمد قصد تصمیم گیری دارد، اما اصلا تصمیم خود را عملی نمی کند. سبک این نوع تصمیم گیری، اجتنابی است؛ یعنی احمد از تصمیم گیری اجتناب می کند و هیچ گاه آن را انجام نمی دهد؛ لذا جواب گزینه 1 می باشد.

این نوع قضاوت ها علّی، اسناد نام دارند که در این سؤال گزینه 2 می باشد.

 

تعارض اجتناب_اجتناب هنگامی رخ می دهد که فرد با دو راه نامطلوب رو به رو است و مجبور به انتخاب یکی از آنها می باشد.

گزینه 1 تعارض گرایش_اجتناب است.

گزینه 2 تعارض گرایش_اجتناب است.

گزینه 3 تعارض گرایش_گرایش است

اما در گزینه 4، فرد 2 راه پیش رو دارد که هر دو نامطلوب و ناخواستنی هستند و با تعارض اجتناب_اجتناب مواجه است.؛ پس جواب گزینه 4 می باشد.

نیاز برای دوباره سازگار شدن با شرایط جدید زندگی را فشار روانی می گویند؛ لذا گزینه 4 صحیح است.

اگر افراد شکست بخورند و علت شکست را به عواملی نسبت دهند که غیرقابل کنترل و پایدار باشند، دلسرد می شوند و انگیزه ی کمی برای جبران خواهند داشت. بر همین اساس، گزینه 1 صحیح می باشد.

برای دانلود بخشی از کتاب روانشناسی جامع بر اینجا کلیلک کنید.

تحلیل سوالات روانشناسی کنکور 98 نظام جدید

روانشناسی کنکور انسانی را بهتر بشناسید